ป้อนภาษาเวียดนามด้านล่าง จากนั้นคลิกปุ่มอ่าน คุณจะได้ยินการออกเสียง
การออกเสียงและการอ่านออกเสียงภาษาเวียดนาม: ลักษณะสําคัญ
ภาษาเวียดนามเป็นภาษาวรรณยุกต์ที่มีลักษณะการออกเสียงที่แตกต่างกันซึ่งกําหนดจังหวะท่วงทํานอง นี่คือภาพรวมที่กระชับ:
ระบบโทนเสียง:
หกโทน (ngang, huyền, sắc, hỏi, ngã, nặng) เปลี่ยนความหมายของคําโดยสิ้นเชิง ตัวอย่างเช่น ma (ผี), mà (but), má (แม่) แตกต่างกันไปตามน้ําเสียงเท่านั้น
โทนเสียงจะถูกทําเครื่องหมายด้วยเครื่องหมายกํากับเสียง (เช่น á, à, ả) และต้องการการควบคุมระดับเสียงที่แม่นยํา
ความชัดเจนของสระ:
อุดมไปด้วยโมโนททอง (เช่น a, ă, â) และควบกล้ํา (เช่น ai, ao) แต่ละคําออกเสียงอย่างชัดเจนโดยไม่ต้องผสม
สระจมูก (เช่น anh, ông) เพิ่มความซับซ้อน
ความแตกต่างของพยัญชนะ:
พยัญชนะสุดท้ายยังไม่ได้ปล่อย (เช่น t, p, ch in mặt, đẹp, sách)
แยกแยะระหว่างเสียงที่ไม่ดูด (เช่น t) และเสียงที่ดูด (เช่น th)
จังหวะการอ่าน:
ภาษาตามจังหวะพยางค์: แต่ละพยางค์ออกเสียงอย่างชัดเจนและสม่ําเสมอ
ไม่มีการประสานงานระหว่างคํา—พยางค์ยังคงแยกจากกัน ซึ่งแตกต่างจากภาษาฝรั่งเศสหรือภาษาอังกฤษ
รูปแบบภูมิภาค:
สําเนียงทางเหนือใช้โทนเสียงที่คมชัดกว่าและพยัญชนะที่เด่นชัด คําพูดทางใต้ทําให้วรรณยุกต์เบาลงและรวมควบกวบก์เข้าด้วยกัน (เช่น d vs. gi)
เคล็ดลับการเรียนรู้: เชี่ยวชาญโทนเสียงก่อน เพราะการออกเสียงผิดอาจนําไปสู่ความเข้าใจผิด (เช่น bò \"วัว\" เทียบกับ bó \"มัด\") ใช้เครื่องมือเสียงเพื่อเลียนแบบจังหวะดั้งเดิมและฝึกฝนคู่น้อยที่สุด (เช่น la vs. là)
ความแม่นยําของโทนเสียงและความชัดเจนของจังหวะนี้ทําให้ภาษาเวียดนามทั้งท้าทายและเป็นดนตรีสําหรับผู้เรียน
